Količina šećera u ishrani beba i male djece može da predvidi njihove šanse za razvoj dijabetesa tipa 2 i visokog krvnog pritiska kasnije u životu.
Istraživači sa Univerziteta Južne Kalifornije, Univerziteta Kalifornije u Berkeleyju i Univerziteta McGill u Kanadi koristili su bazu podataka studija u Velikoj Britaniji da bi istražili dugoročne efekte unosa šećera u najranijim godinama života.
Oni su uporedili podatke od 60.183 osobe rođene između 1951. i 1956. godine. Od januara 1940. do 1953. godine prosječna odrasla osoba iz Britanije koristila je 41 gram šećera dnevno, a ova količina nije bila dozvoljena djeci mlađoj od dvije godine.
Smanjen rizik od dijabetesa tip 2 i hipertenzije za 35, odnosno 20 posto
Prema podacima, djeca koja su bila podvrgnuta smanjenju šećera tokom prvih 1.000 dana svog života, imala su u prosjeku 35 posto manji rizik od razvoja dijabetesa tipa 2 u odrasloj dobi i 20 posto manji rizik od razvoja hipertenzije.
Čak i u slučajevima kada je redukcija ukinuta dok su bebe još bile u materici, postojao je primjetno manji rizik – činio je do trećine ukupnog smanjenja rizika.
“Naša studija sugeriše da, ako su roditelji slijedili ove preporuke, to bi moglo dovesti do značajnih zdravstvenih koristi za njihovu djecu”, kaže ekonomista Claire Boone, sa Univerziteta McGill, objavljeno je u tekstu u časopisu Science.
Snažan dokaz o uticaju šećera na zdravlje u ranom djetinjstvu
Koliko god rezultati bili upečatljivi, oni nisu dovoljni da dokažu direktan uzrok i posljedicu. Ipak, ovo je snažan dokaz da je šećer u ranom životu, pa čak i prije rođenja, veoma uticajan.
Istraživači žele da prouče sve moguće veze između šećera i drugih bolesti, poput raka.
“Šećer u ranoj mladosti je novi duhan”, kaže Paul Gertler, ekonomista sa Univerziteta u Kaliforniji.
Prema njegovim riječima, kompanije treba da proizvode zdraviju hranu za bebe.
