Dosijei britanske obavještajne agencije MI5 sugerišu da kraljica Elizabeta II nije bila informisana devet godina da je u kraljevskom domu bio sovjetski agent Anthony Blunt, koji je bio zadužen za umjetničke slike u kraljevskoj palati.
Dokumenti MI5, sa kojih je skinuta oznaka tajnosti, bacaju novo svjetlo na to kako su bezbjednosne službe pomno čuvale informaciju da je istoričar umjetnosti, Entoni Blant priznao u aprilu 1964. godine, da je tajni sovjetski agent, a da je kraljica o tome obavještena tek 1973. godine. U dokumentima se navodi da je vlada tadašnjeg premijera Edvarda Hita zatražila od ličnog sekretara kraljice Elizabete Martina Čarterisa da je obavijesti o tome da je Blant špijun. Čarteris je naveo da je kraljica Elizabeta sve to primila veoma mirno i bez iznenađenja.
“Očigledno joj je neko nešto pomenuo početkom 1950-ih”, primjetio je tadašnji generalni direktor MI5 Majkl Henli u martu 1973. godine.
Henli je pozvao kraljevsku palatu četiri mjeseca ranije da prekine veze sa Blantom, koji je ostao na toj funkciji i čak je proglašen vitezom nakon njegovog priznanja da je špijunirao za Ruse dok je bio viši oficir MI5.
Čarteris je potvrdio da kraljica uopšte nije bila oduševljena Blantom i da ga je rijetko viđala.
Blant je preminuo 1983. u 76. godini. Njega su, sa još četvoricom koji su studirali na Kembridžu, regrutovali Rusi 1930-ih.
Hiljade vladinih dokumenata o komunikacijama pokojne kraljice Elizabete II i njenog supruga princa Filipa trebalo bi da budu objavljeni u naredne dvije godine, a istraživači strahuju da bi dokumenta mogla biti podvrgnuta cenzuri, prenose britanski mediji.
Dokumenta bi trebalo da budu objavljena 2026. i 2027. godine, odnosno pet godina nakon smrti kraljevskog para, a u kraljevskoj palati su već počele interne diskusije o tome kako postupiti sa tim papirima i šta bi trebalo da ostane povjerljivo, navodi list “Gardijan”, prenosi Tanjug.
Među dokumentima će vjerovatno biti događaji koji su obilježili vrhunce i padove tokom njene 70-godišnje vladavine, zatim korespondencija sa članovima kraljevske porodice i vladinim službama, podaci o putovanjima u inostranstvo i drugim detaljima u vezi sa rođenjima, smrtima i razvodima unutar porodice.
Većina javnih dokumenata od istorijskog značaja se obično objavljuje poslije 20 godina, ali ima izuzetaka kada je riječ o vladinim papirima važnim za nacionalnu bezbjednost.
